کامپاند چیست؟

بررسی مشخصات فیزیکی و مکانیکی

کامپاندهای باکیفیت دارای استحکام، انعطاف‌پذیری و مقاومت مناسبی هستند که برای کاربرد موردنظر طراحی شده‌اند.

الف) استحکام کششی و مقاومت ضربه

• استاندارد ASTM D638: این تست میزان مقاومت کامپاند در برابر نیروی کششی را بررسی می‌کند.
• استاندارد ASTM D256 (تست ضربه آیزود): بررسی مقاومت مواد در برابر ضربه و شکستگی.
• استاندارد ASTM D790: این تست میزان انعطاف‌پذیری کامپاند را ارزیابی می‌کند.

روش تشخیص بی‌کیفیتی:

• اگر کامپاند شکننده باشد یا در برابر تنش‌های مکانیکی به‌راحتی بشکند، احتمال استفاده از مواد بازیافتی بی‌کیفیت یا پرکننده‌های بیش از حد وجود دارد.

ب) سختی و انعطاف پذیری

• تست سختی Shore A یا Shore D: سختی مواد با استفاده از دستگاه سختی‌سنج Shore بررسی می‌شود.
• مقایسه با استانداردها: کامپاندهایی که سختی بیش از حد دارند، ممکن است حاوی پرکننده‌های ارزان‌قیمت باشند.

2. بررسی مشخصات حرارتی

کامپاندهای باکیفیت باید در دماهای مشخصی پایدار بمانند و عملکرد حرارتی مناسبی داشته باشند.

الف) دمای ذوب و دمای نرم شدگی

• تست DSC (کالریمتری تفاضلی - Differential Scanning Calorimetry): این تست نشان می‌دهد که دمای ذوب کامپاند در محدوده استاندارد خود قرار دارد یا خیر.
• استاندارد Vicat Softening Point (ASTM D1525): این تست بررسی می‌کند که کامپاند در چه دمایی نرم می‌شود.

روش تشخیص بی‌کیفیتی:

• اگر دمای نرم‌شدگی کامپاند پایین‌تر از مقدار استاندارد باشد، احتمال استفاده از پلیمرهای بازیافتی یا افزودنی‌های نامناسب وجود دارد.

ب) پایداری حرارتی و مقاومت در برابر تخریب

• آنالیز TGA (آنالیز گرماوزنی - Thermogravimetric Analysis): این تست میزان پایداری کامپاند را در دماهای بالا بررسی می‌کند.
• آزمون اکسیداسیون حرارتی (OIT - Oxidative Induction Time): برای بررسی میزان پایداری مواد در برابر اکسیداسیون انجام می‌شود.

3. بررسی رفتار فرآیندی (رئولوژی)

برای استفاده از کامپاند در تولید، باید رفتار آن در شرایط فرآیندی بررسی شود.

الف) شاخص جریان مذاب ((MFI/MFR

• استاندارد ASTM D1238: این تست نشان می‌دهد که پلیمر در حالت مذاب چگونه جریان پیدا می‌کند.

روش تشخیص بی‌کیفیتی:

• MFI بالا: ممکن است کامپاند دارای میزان زیادی روان‌کننده باشد که منجر به کاهش استحکام مکانیکی می‌شود.
• MFI پایین: ممکن است فرآیندپذیری سخت‌تر باشد که نشان‌دهنده استفاده از پلیمرهای سخت‌تر یا ناخالصی‌ها است.

ب) ویسکوزیته و رفتار جریان مذاب

• تست رئومتر چرخشی برای اندازه‌گیری رفتار سیال مذاب و کیفیت کامپاند.

4. بررسی ترکیب شیمیایی و ناخالصی ها

کیفیت کامپاند تحت تأثیر ترکیب شیمیایی آن قرار دارد.

الف) تعیین نوع پلیمر و افزودنی

• تست طیف‌سنجی FTIR (Fourier Transform Infrared Spectroscopy): این تست مشخص می‌کند که آیا ترکیب کامپاند مطابق با پلیمر اصلی است یا نه.

ب) تشخیص وجود پر کننده های بی کیفیت

• آنالیز XRF (X-ray Fluorescence) برای بررسی نوع و درصد پرکننده‌های معدنی مانند کربنات کلسیم، تالک و سیلیکا.
• آنالیز LOI (Loss on Ignition) برای تعیین میزان مواد فرار و افزودنی‌های نامناسب.

روش تشخیص بی‌کیفیتی:

• اگر درصد پرکننده‌های معدنی زیاد باشد، ممکن است خواص مکانیکی کاهش پیدا کند.

ج) بررسی میزان رطوبت

• استاندارد ASTM D6980 برای تعیین میزان رطوبت موجود در مواد.
• روش Karl Fischer Titration برای اندازه‌گیری دقیق آب در کامپاند.

روش تشخیص بی‌کیفیتی:

• وجود رطوبت زیاد باعث ایجاد نقص در فرآیند تزریق یا اکستروژن شده و کیفیت محصول نهایی را کاهش می‌دهد.

5. آزمون های محیطی و پایداری کامپاند

الف) مقاومت در برابر اشعه UV و هوازدگی

• آزمون UV aging (ASTM G154) بررسی می‌کند که آیا ماده در برابر نور خورشید پایدار است یا خیر.

ب) مقاومت شیمیایی

• استاندارد ASTM D543 تست مقاومت در برابر اسیدها، بازها و حلال‌ها.

روش تشخیص بی‌کیفیتی:

• اگر ماده در معرض مواد شیمیایی تغییر رنگ دهد یا شکننده شود، نشان‌دهنده ضعف در پایداری شیمیایی است.

6. آزمون های عملی و مقایسه ای

• تست نمونه استاندارد: کامپاند موردنظر را با یک نمونه استاندارد مقایسه کنید.
• آزمون تولید: اجرای تست‌های آزمایشی در خط تولید می‌تواند مشکلات احتمالی را مشخص کند.

نتیجه گیری

برای تشخیص کامپاند پلیمری باکیفیت از بی‌کیفیت، ترکیب آزمایش‌های فیزیکی، مکانیکی، حرارتی، رئولوژیکی و شیمیایی ضروری است. همچنین، بررسی گزارش‌های آزمایشگاهی (COA) و همکاری با تولیدکنندگان معتبر، نقش مهمی در تضمین کیفیت دارد.

نکته مهم: اگر امکان انجام آزمایش‌های پیشرفته وجود ندارد، می‌توان با انجام تست‌های ساده مانند تست انعطاف‌پذیری، بررسی تغییر رنگ در برابر UV و تست سوزاندن (برای بررسی ترکیب مواد) به نتایج اولیه‌ای در مورد کیفیت کامپاند رسید.

برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید از طریق صفحه تماس با ما نشانی و شماره تماس ما را داشته باشید.

مطالب مرتبط:

 کامپاند و گرانول مواد پلیمری چیست؟/www.wci-polimer.com

 تفاوت کامپاند و مستربچ/www.wci-polimer.com

مواد اولیه پلیمری چیست؟/www.wci-polimer.com

کامپاند پلیمری چیست؟

ترکیبی متشکل از پلیمر اولیه، مواد رنگی و عوامل تقویت کننده است که خواص مطلوب محصول نهایی را افزایش می دهد. این فرآیند شامل ترکیب مواد مختلف در یک میکسر و سپس پردازش مخلوط حاصل برای تولید محصول نهایی می باشد.

کاربرد های کامپاند پلیمری

این مواد در طیف گسترده ای از کاربرد ها برای صنایع مختلفی استفاده می شود. برخی از رایج ترین کاربرد های آن عبارتند از:

خودرو: از مواد کامپاند پلیمری برای ساخت قطعات خودرو از جمله داشبورد، سپر و لاستیک استفاده می شود. این مواد بدلیل دوام، استحکام و مقاومت در برابر حرارت و مواد شیمیایی انتخاب می شوند.

ساخت و ساز: مواد پلیمری در تولید انواع مصالح ساختمانی از جمله لوله، سقف و عایق کاربرد دارند. این مواد بدلیل انعطاف و مقاومت در برابر آب و هوا و مواد شیمیایی پرکاربرد می باشند.

پزشکی: در این حوزه نیز مواد کامپاند پلیمری برای تولید تجهیزات پزشکی از جمله سرنگ، کانتر و ایمپلنت استفاده می شوند. این مواد در پزشکی بدلیل زیست سازگاری و مقاومت در برابر باکتری ها و سایر عوامل بیماری زا استفاده می شوند.

بسته بندی: در تولید ظروف بسته بندی مواد پلیمری نقش مهمی دارند و در انواع آن از جمله کیسه های پلاستیکی و ظروف یکبار مصرف و غیره استفاده می شود. انعطاف پذیری، مقاومت و استحکام در برابر رطوبت و سایر عوامل محیطی دلیل انتخاب آن ها در این صنعت می باشد.

مزایای کامپاند پلیمر

سفارشی سازی: ترکیبات کامپاند پلیمری به تولید کنندگان اجازه می دهد تا مواد با خواص و ویژگی های خاص متاسب با نیاز خود ایجاد کنند. سفارشی سازی می تواند منجر به تولید محصولی با دوام و کیفیت بیشتر شود.

مقرون به صرفه بودن: ترکیبات پلیمری می تواند یک روش مقرون به صرفه برای ایجاد مواد با خواص خاص باشد. با ترکیب پلیمرها، افزودنی ها و پرکننده های مختلف، تولید کنندگان می توانند بدون نیاز به سرمایه گذاری در مواد اولیه گران قیمت، موادی تولید کنند که نیاز های آنان را برآورده کند.

 خواص بهبود یافته: ترکیب پلیمری می تواند منجر به تولید موادی با خواص بهبود یافته مانند استحکام، انعطاف پذیری و مقاومت در برابر حرارت و مواد شیمیایی شوند. این خواص افزایش یافته می تواند مواد را برای کاربرد های خاص مناسب تر کنند.

گرانول چیست؟

گرانول ها نوعی پلیمر نیستند، بلکه شکل خاصی از مواد پلیمری هستند که برای سهولت استفاده دانه بندی شده اند. پلیمر های تولید شده در پتروشیمی ها برای سهولت استفاده به شکل خاصی به نام مواد دانه ای تولید می شوند.گرانول ها را می توان از پلیمر های جدید ساخته و در صنایع مختلف پلاستیک از جمله تولید لاستیک، کابل های برق و انواع مواد بسته بندی استفاده کرد. علاوه بر این، بازیافت ضایعات پلاستیکی به گلوله های قابل انبساط در حال گسترش است و آن ها ماده اولیه بسیاری از صنایع از جمله لاستیک، آسفالت و سوخت اصلی کوره می باشند.

انواع گرانول

گرانول پلی اتیلن: دارای ساختار کریستالی می باشد و بصورت سبک، خطی و حتی با وزن مولکولی بالا تولید می شود. از جمله کاربرد های آن می توان به استفاده از پلی اتیلن سبک وزن در تولید کیسه های پلاستیکی و مواد بسته بندی و پلی اتیلن سبک خطی در تولید کابل برق و ارتباط استفاده کرد. همچنین از پلی اتیلن با وزن مولکولی بالا برای تولید قطعات ماشین آلات صنعتی و لباس های ضد گلوله استفاده کرد.

گرانول پلی پروپیلن:

ساختار ویژه این پلیمر که به شکل توپ است و پس از پلی اتیلن دومین ترموپلاستیک پر کاربرد می باشد، شامل دو نوع مختلف شاخته شده در صنعت نساجی مانند pp و pp شیمیایی است. برای تولید محصولاتی مانند اسباب بازی بطری مایعات استفاده می شود.

گرانول پلی اورتان

نوعی ماده پلیمری شفاف که نور را از این طریق عبور می دهد و در تولید محصولات متنوعی مانند لامپ های خودرو و تجهیزات پزشکی استفاده می شود.

گرانول پلی استایرن

پلیمرهای مصنوعی سه نوع معمولی، با دوام و کششی دارند و رایج ترین نوع آن  GPPS شفاف می باشد. از نوع انبساط این مواد در ساخت یونولیت و عایق حرارتی ساختمان و از نوع مقاومتی برای تولید بدنه فریزر استفاده می شود. همچنین در صنایع پزشکی و دارویی نیز استفاده می شود.

کاربرد گرانول:

کاربرد اصلی گرانول ها استفاده از آن ها به عنوان مواد اولیه در تولید محصولات پلاستیکی می باشد. گرانول ها معمولا در پودر و پولک بدلیل فواید بسیاری که دارند استفاده می شوند.

گرانول ها چه جدید و چه بازیافتی می توانند در زمینه های مختلف صنعت پلاستیک استفاده شوند. بسته به حساسیت در بعضی صنایع استفاده از گرانول های بازیافتی ممنوع می باشد. اما به طور کلی گرانول های بازیافتی بدلیل ارزش افزوده بالایی که دارند، در اکثر صنایع مورد استفاده قرار می گیرند.

برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید از طریق صفحه تماس با ما نشانی و شماره تماس ما را داشته باشید.

مطالب مرتبط:

مواد اولیه پلیمری چیست؟/www.wci-polimer.com

مواد اولیه پلاستیک/www.wci-polimer.com

پلی اتیلن چیست؟/www.wci-polimer.com